Δεν έχω πόδια,

μα έχω αισθήματα.

Δεν μπορώ να δω,

αλλά σκέφτομαι όλη την ώρα.

Αν και δεν ακούω,

θέλω τόσο να μιλήσω με τους άλλους.

Γιατί με βλέπει ο κόσμος σαν να μην αξίζω τίποτα,

σαν να μην μπορώ να μιλήσω ή να σκεφτώ;

Αφού μπορώ …

σκέψεις σαν εσάς να κάνω για τον κόσμο αυτόν που ζω.

Coralie Severs, 14 ετών, Ηνωμένο Βασίλειο

Με αυτό το ποίημα ενός παιδιού 14 ετών σας υπενθυμίζουμε σε όλους εμάς τους απλούς πολίτες το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στην πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία .

Να τονίσουμε πως αυτό το Α στη λέξη ΑΜΕΑ δεν σημαίνει Αόρατοι άλλα Άτομα, όπως Εσύ και Εγώ. Άτομα με ίσες ευκαιρίες στην υγεία και την εκπαίδευση, Άτομα που έχουν τις ίδιες δυνατότητες για προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική εξέλιξη, Άτομα με ευαισθησίες, ικανότητες και ταλέντα.